Θα προτιμούσες ποτέ τον 115ο;

Θα προτιμούσες ποτέ τον 115ο;

Του Θάνου Τζήμερου, προέδρου «Δημιουργία Ξανά»

Ας πούμε ότι πρέπει να διαλέξεις από μια λίστα. Οποιαδήποτε λίστα. Από το ξενοδοχείο που θα πας το καλοκαίρι, μέχρι το σχολείο που θα στείλεις το παιδί σου. Κι αυτή η λίστα είναι με σειρά ποιότητας. Κάποιοι αξιολόγησαν τις προσφερόμενες επιλογές, τις βαθμολόγησαν με κάποια κριτήρια και σου δίνουν την κατάταξη. Θα προσπερνούσες τις πρώτες 114 θέσεις για να πας στον 115ο και να πεις: αυτόν θέλω;

Γιατί πιστεύεις ότι θα το κάνει αυτό ένας επενδυτής; Η Ελλάδα κατατάσσεται 115η στον παγκόσμιο πίνακα οικονομικής ελευθερίας, «βελτιώνοντας» μάλιστα την 127η περυσινή της θέση. Εξακολουθεί βέβαια να χαρακτηρίζεται ως «mostly unfree». Θες να δεις μερικές χώρες που μας περνούν; Μαλί, Γκαμπόν, Ναμίμπια, Τανζανία, Νιγηρία, Ουγκάντα, Μπουργκίνα Φάσο, Ακτή Ελεφαντοστού, Μποτσουάνα, Ρουάντα, Μαρόκο, Πράσινο Ακρωτήριο, Τυνησία… Η μισή Αφρική!

Βλέπουμε με κυάλια την πλάτη της Αλβανίας (65η), της Βουλγαρίας (47η), της FYROM (33η), ενώ η πρώην σοβιετική Εσθονία μας κοιτάει με οίκτο από την 7η θέση. Στις πρώτες δύο θέσεις, μόνιμα εδώ και χρόνια, Χονγκ-Κονγκ και Σιγκαπούρη. Γιατί προτιμούν οι επενδυτές τη Σιγκαπούρη με μέσο ετήσιο μισθό 60.000 δολάρια; Γιατί προτιμούν να δώσουν τόσα πολλά, όταν σ’ εμάς μπορούν να βρουν εργαζόμενους με το ένα δέκατο αυτού του ποσού;

Μα γιατί το κράτος τούς αφήνει ελεύθερους να βγάλουν περισσότερα!

Όμως στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, ακούς και από αριστερούς κι από δεξιούς κρατιστές για τις επενδύσεις που θα έρθουν και για την ανάπτυξη που περιμένουμε, σαν να είναι φυσικό φαινόμενο, όπως μετά τον χειμώνα έρχεται πάντα η άνοιξη. Μέγα λάθος. Οι επενδύσεις δεν έρχονται, ούτε σε χίλια χρόνια, σε μια χώρα που καταδιώκει το επιχειρείν και «παράγει» προσλήψεις στο Δημόσιο και πρόωρες συντάξεις. Δεν έρχονται όταν για να ξεκινήσεις μια σοβαρή επένδυση θα πρέπει να σέρνεσαι στα δημόσια γραφεία και στα δικαστήρια καμιά 15αριά χρόνια διότι όλο και κάποιοι θα αντιδρούν και θα σου την μπλοκάρουν. Έρχονται αν δεις πώς τα έχει καταφέρει η Εσθονία, και την μιμηθείς. Η Εσθονία, που τo 1992 είχε πληθωρισμό 1100%, ανεργία 35%, αύξηση κόστους καυσίμων 10.000%, διαλυμένη βιομηχανία και ανθρώπους στις ουρές με δελτίο για να μην λιμοκτονήσουν.

Όμως εκεί, είχαν ζήσει στο πετσί τους τη σοσιαλιστική παράνοια και απέκλεισαν όλες τις συνταγές που εμείς ακόμα προσκυνάμε. Ο Μαρτ Λάαρ που ανέλαβε πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, πιτσιρικάδες 25-30 χρονών όλοι τους, είπαν στις κρατικές, σοβιετικού τύπου επιχειρήσεις: ή θα κερδοφορήσετε ή θα κλείσετε! Κρατική επιδότηση, κομμένη! Απλοποίησαν τη νομοθεσία, έβαλαν συστήματα αξιολόγησης στο δημόσιο, αυστηρά όρια στον συνδικαλισμό και έδειξαν τον δρόμο στους πολίτες: δημιουργήστε επιχειρήσεις, ανοίξτε τα φτερά σας, πλουτίστε.

Πρώτα απ’ όλα, μείωσαν τη φορολογία!

Όρισαν έναν χαμηλό γραμμικό φόρο flat tax (χωρίς κλίμακες) χωρίς υποπεριπτώσεις και εξαιρέσεις, εύκολο στην εφαρμογή, που δεν λειτουργεί ως αντικίνητρο στην εργασία. Αποτέλεσμα: ενώ το 1992 η Εσθονία είχε 2.000 επιχειρήσεις, το 1994 είχε 70.000! Για όποιον δεν το κατάλαβε: πρώτα μειώνεις τους φόρους και μετά έρχονται οι επενδυτές. Στην Ελλάδα, όλα τα κόμματα έχουν την εντύπωση ότι πρώτα θα έρθουν οι επενδυτές, για να τους γδάρει η φορολογία, και μετά, αφού το κράτος αποκτήσει έσοδα θα μειωθούν – λιγουλάκι – οι φόροι! Όταν τα γειτονικά μαγαζιά (Βουλγαρία, Τουρκία, Κύπρος, Μάλτα, Αλβανία, FYROM…) έχουν φορολογία 10% ή εκεί γύρω. Έχει κάνει κανένας επενδυτής τάμα να ρίξει τα λεφτά του στη μαύρη τρύπα του κρατισμού; Είναι κανένας τόσο χαζός να έρθει για να ταΐζει Καρανίκες;

Τη συνέχεια του εσθονικού θαύματος τη διαβάζουμε συχνά πυκνά στις ειδήσεις. Το 1998 όλα τα σχολεία της ήταν on line, το 2002 είχαν παντού δωρεάν wi-fi, to 2007 η Δημόσια Διοίκηση κατάργησε εντελώς το χαρτί και οι πολίτες ψηφίζουν ηλεκτρονικά. Όταν κάποιος παίρνει σύνταξη, τού καταβάλλεται αυτομάτως από τον επόμενο μήνα και οι νέοι γονείς δεν χρειάζεται να συμπληρώσουν κανένα έγγραφο, ούτε καν ηλεκτρονικό, για να πάρουν επίδομα τέκνου: ενημερώνεται το σύστημα από το μαιευτήριο και απλώς πιστώνεται ο λογαριασμός τους. To εθνικό τους χρέος είναι μόλις το… 9% του ΑΕΠ και η Πληροφορική το 15% του ΑΕΠ. Αυτή η μικρή χώρα της Βαλτικής εξάγει τεχνογνωσία σε 123 χώρες! (Το SKYPE εσθονική ανακάλυψη είναι.) Από το 2014, ενώ εμείς κάναμε τα πάντα για να διώξουμε από την Ελλάδα τις ελληνικές (και τις ξένες) επιχειρήσεις, η Εσθονία σού δίνει τη δυνατότητα να γίνεις ηλεκτρονικός της κάτοικος και να ιδρύσεις εκεί επιχείρηση σε 10 λεπτά μέσα από τον υπολογιστή σου.

Στον κόσμο του αύριο, τα επικοινωνιακά τρυκ των κρατιστών, κόκκινων πράσινων και μπλε, δεν θα ενδιαφέρουν πια ούτε τους αφισοκολλητές τους. Σε μια παγκοσμιοποιημένη, εδώ και πολλά χρόνια, οικονομία, για να σε προσέξουν και να σε προτιμήσουν πρέπει να έχεις κάτι να προσφέρεις. Η Ελλάδα έχει με τη σέσουλα, όσα άλλες χώρες έχουν με το σταγονόμετρο. Θα μπορούσε να είναι η Γη της Επαγγελίας των επενδύσεων. Έχει όμως και κρατισμό. Μπετοναρισμένο με διακομματικές προσπάθειες 40 τουλάχιστον ετών, που την έχει καταδικάσει να κυνηγάει την Μπουργκίνα Φάσο στον δείκτη οικονομικής ελευθερίας. Αν θυμάστε, την Μπουργκίνα Φάσο την έλεγαν κάποτε Άνω Βόλτα. Ίσως πρέπει να μετονομαστούμε σε Κάτω Βόλτα, μπας και συνειδητοποιήσουμε ότι την ανάπτυξη δεν την φέρνεις με παρακαλετά ούτε με δηλώσεις στα έντυπα των «κολλητών» σου εργολάβων. Έρχεται μόνη της, αν κάνουμε ό,τι και η Εσθονία. Όσο επιμένουμε με τον κρατισμό και παραμένουμε στην παρέα των mostly unfree χωρών, δεν έχουμε και πολλές ελπίδες.

 

ειδήσεις επικαιρότητας