Του Παναγιώτης Λατσούδη, Προέδρου Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας
Είδος που αποδεδειγμένα μειώνεται στην Ευρώπη, χαρίζεται χωρίς αναστολή στους Έλληνες κυνηγούς με απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας.
Μου είναι αδύνατον να ξεχάσω ένα μόνιμο πρόβλημα ακοής που είχε αποκτήσει ένας -συμπαθέστατος κατά τα άλλα – συνάδελφος που γνώρισα όταν έκανα την πρακτική μου άσκηση στο δασαρχείο.
Όπως μας εκμυστηρεύτηκε, το πρόβλημα ήταν αποτέλεσμα ενός αλησμόνητου ανοιξιάτικου κυνηγιού τρυγονιών σε ακρωτήριο της Πελοποννήσου.
- Τα πουλιά έφθαναν μαζικά από τη μεριά της θάλασσας και χρειάστηκαν πραγματικά ΠΑΡΑ πολλές τουφεκιές για να γεμίσουν -στην κυριολεξία- ολόκληρα τσουβάλια…
Φαίνεται ότι αυτές οι ημέρες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί για διάφορους λόγους. Πρώτα απ’ όλα γιατί το ανοιξιάτικο κυνήγι έχει απαγορευτεί μετά από την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έπειτα, γιατί τα τρυγόνια δεν είναι πλέον τόσα πολλά.
Το τελικό προσχέδιο του Διεθνούς Σχεδίου Δράσης για το Τρυγόνι καταδεικνύει ότι το είδος αυτό, που έρχεται από την Αφρική στην Ευρώπη για να αναπαραχθεί, παρουσιάζει συνολική μείωση της τάξης 30-49% στα τελευταία 15 χρόνια.
Η Ελληνική χερσόνησος διευκολύνει τυπικά το μεταναστευτικό πέρασμα των πουλιών από την ανατολική κυρίως Ευρώπη, όπου επίσης σημειώνεται πτωτική τάση των πληθυσμών. Αυτό σημαίνει ότι σε ορισμένα σημεία της χώρας τα πουλιά συγκεντρώνονται, όπως οι άνθρωποι στα λιμάνια, στους σταθμούς και τα αεροδρόμια, δημιουργώντας μία απατηλή εικόνα. Αυτή η εικόνα χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για να συνεχίσει το κυνήγι του Τρυγονιού στην Ελλάδα παρά την παρότρυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά και του ίδιου του Επιτρόπου Karmenu Vella προς τα κράτη-μέλη.
Έτσι, σε μια τραγελαφική ένδειξη κατανόησης του προβλήματος που αντιμετωπίζει το είδος, το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας αποφάσισε τον περιορισμό της θήρας για την φετινή περίοδο από τα 12 πουλιά στα 10 πουλιά ανά ημέρα/ανά κυνηγό!
Η απόφαση εκτός από περιφρονητική προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή χτυπά και την καρδιά του πολιτειακού χαρακτήρα της χώρας που ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έπρεπε να συμβάλει στη διατήρηση του είδους σε διεθνές επίπεδο και όχι να κοιτά μόνο τα του οίκου της.
Το Σχέδιο Δράσης για το Τρυγόνι προτείνει την επίτευξη της βιωσιμότητας της θήρας μέσω της ανάπτυξης ενός ισχυρού πλαισίου προσαρμοστικής διαχείρισης της κάρπωσης στο οποίο θα πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις σχετικά με τη θήρα.
Συγκεκριμένα προτείνει την προσωρινή απαγόρευση της θήρας του Τρυγονιού έως ότου αναπτυχθεί και τεθεί σε λειτουργία το μοντέλο για την προσαρμοστική διαχείριση της θήρας «adaptive hunting management» αλλά και τη λήψη κατάλληλων μέτρων από τα Κράτη Μέλη για τη βελτίωση των ενδιαιτημάτων του Τρυγονιού.
