Η γλώσσα του μίσους στην Οικονομία

Η γλώσσα του μίσους στην Οικονομία

Της Σοφίας Βούλτεψη, Βουλευτής Β΄ Αθηνών, πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος

Η γλώσσα του μίσους έχει κυριαρχήσει εδώ και αρκετά χρόνια και εξακολουθεί να κυριαρχεί ακόμη και στις μέρες μας. Τις τελευταίες ημέρες μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας προσωπικά, προσπαθούν να τη δικαιολογήσουν, διαχωρίζοντας τις λέξεις από τις πράξεις.

Υποστηρίζουν δηλαδή στην ουσία ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούνται στην πολιτική αντιπαράθεση είναι θεμιτές όσο σκληρές ή υβριστικές και αν είναι. Και ότι είναι άλλο πράγμα οι λέξεις που παραπέμπουν στη βία (γερμανοτσολιάδες, τσολάκογλου, θα σας τσακίσουμε, ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν και άλλα τέτοια) και άλλο πράγμα οι πράξεις βίας.

Η αλήθεια είναι ότι οι λέξεις συνδέονται άμεσα με τις πράξεις. Και ότι οι λέξεις οδηγούν στις πράξεις.

Η βία των λέξεων, οι υβριστικές εκφράσεις, έχουν τελευταία «αγγίξει» και τον χώρο της Οικονομίας.

Έτσι, ακούμε όλο και πιο συχνά τον κ. Τσίπρα να κατηγορεί για «ραγιαδισμό» όσους προτιμούν να υπάρξει μια μεταβατική πιστοληπτική γραμμή στήριξης, αλλά ακόμη και εκείνους που ζητούν να εξασφαλιστεί η χώρα, ώστε να μην βρεθεί να περπατά ξυπόλητη επί των ασπαλάθων των αγορών – και άλλων… «κορακιών».

Αν και τα περί «καθαρής εξόδου» έχουν πια θολώσει, οι κατηγορίες περί «ραγιαδισμού» παίρνουν και δίνουν.

Όλοι καταλαβαίνουν ότι με capital control, με τα 10ετή ομόλογα να έχουν φθάσει στο 4,5%, με το πολυδιαφημισμένο 7ετές ομόλογο να πλέει σε πελάγη αναξιοπιστίας, με ένα θηριώδες εμπορικό έλλειμμα, με προ νομοθετημένα μέτρα, με γενικευμένη στάση πληρωμών – για χάρη των «ματωμένων» πλεονασμάτων – με αξιολογήσεις πολύ κάτω από την επενδυτική βαθμίδα, με την ενδεχόμενη αποχώρηση του ΔΝΤ να κλονίζει την εμπιστοσύνη των επενδυτών, η «καθαρή έξοδος» είναι άλλο ένα παραμύθι για μικρά παιδιά.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τρία χρόνια μετά την επέλασή της πάνω στο άρμα των ψεμάτων, εξακολουθεί αγκομαχά για να φθάσει στους αριθμούς του 2014. Πανηγυρίζοντας παράλληλα κάθε φορά που κάποιος δείκτης επιστρέφει στο 2014.

Για παράδειγμα, το οικονομικό κλίμα ήδη από το 2014 κυμαινόταν μεταξύ 102, 7 και 103,7 μονάδων, το έριξαν στις 81,3 μονάδες τον Ιούλιο του 2015 και τώρα πρέπει να τους χειροκροτήσουμε γιατί ξανανέβηκε πάνω από τις 100 μονάδες. Τα ίδια και με τις αξιολογήσεις των διεθνών οίκων, που το 2014 βρίσκονταν ήδη στο Β, τις έριξαν στα 3C, δηλαδή στα σκουπίδια και τώρα πανηγυρίζουν για την επιστροφή στο Β. Παρέλαβαν το ΑΕΠ στα 178,6 δις, το έριξαν στα 174,2 και τώρα πρέπει να πανηγυρίζουμε γιατί το πήγαν στα 177 δις.

  • Υπάρχει μεγαλύτερος «ραγιαδισμός» από την πρόκληση τέτοιας βλάβης στην οικονομία;
  • Και υπάρχει μεγαλύτερος «ραγιαδισμός» από την δημιουργία του υπερταμείου;

 

ειδήσεις επικαιρότητας