Του Χρήστου Πρωτόπαπα, Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών
Οι εθελοντές αιμοδότες, μέλη της Ομοσπονδίας μας, αλλά και πολλοί νέοι, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και προσέφεραν για πρώτη φορά αίμα, για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα υγείας που προέκυψαν σε όλους τους πυροπαθείς συνανθρώπους μας, στις καταστροφικές πυρκαγιές της Αττικής και συγκεκριμένα στο Μάτι.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι την Τρίτη 24 Ιουλίου στην πόλη του Αγρινίου και στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, που βρίσκεται εντός του πάρκου, η Ομοσπονδία μας σε συνεργασία με το Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Αγρινίου και υπό την αιγίδα του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας (Ε.ΚΕ.Α.) πραγματοποιήσαμε την Τελετή Αφής της «Φλόγας της Αγάπης» ξεκινώντας το μεγάλο ταξίδι για δύο μήνες ενημέρωσης του πληθυσμού της χώρας μας, από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, για την ανάγκη προσφοράς εθελοντικού αίματος προκειμένου η χώρα μας κάποια στιγμή και ευχόμαστε σύντομα, να είναι αυτάρκης.
Με αυτό τον τρόπο κάθε χρόνο τα τελευταία 16 χρόνια ενημερώνει και προσελκύει χιλιάδες νέους που τρέχουν ως λαμπαδηδρόμοι, της αγάπης και της προσφοράς, για την αντιμετώπιση όλων αυτών των αναγκών, που έχει η χώρα μας και πολύ εντονότερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Είμαστε αντίθετοι σε οτιδήποτε έχει σχέση με κίνητρα για την προσφορά αίματος και οι προσπάθειες της Ομοσπονδίας μας είναι στην κατεύθυνση της καθημερινής ενημέρωσης του ελληνικού πληθυσμού με διάφορους τρόπους, αλλά και κυρίως των μαθητών και σπουδαστών όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης.
Αυτό που βλέπουμε είναι πως υπάρχει αποτέλεσμα από αυτή την προσπάθεια και αυξάνονται διαρκώς οι νέοι Εθελοντές Αιμοδότες που είναι προς όφελος όλων μας, γιατί θα συνεχίσουν να προσφέρουν εθελοντικά το αίμα τους πάρα πολλά χρόνια.
Φυσικά θα ήμασταν ευτυχείς αν η Κεντρική Κυβέρνηση και τα αρμόδια Υπουργεία έβρισκαν έναν νόμιμο τρόπο, με πολύ αυστηρά κριτήρια να επιχορηγούνται οι Σύλλογοι Εθελοντών Αιμοδοτών όλης της χώρας, που έχουν καταστατικό και αποδεικνύουν ότι στην περιοχή τους υπάρχει αυτάρκεια αίματος καθώς και η Ομοσπονδία, η οποία έχει και την ευθύνη του Στρατηγικού Σχεδιασμού που κινούνται οι σύλλογοι μέλη της και που δυστυχώς δεν μπορεί να πραγματοποιήσει μεγάλο μέρος αυτού του σχεδιασμού λόγω έλλειψης πόρων. Τους παροτρύνουμε να αντιγράψουν σχετικά με αυτό τις πρακτικές της Δανίας, Ιταλίας, Ολλανδίας και άλλων ανεπτυγμένων χωρών.
