Από τις Πρέσπες στον Ρουβίκωνα

Από τις Πρέσπες στον Ρουβίκωνα
φωτό: eurokinnisi.gr

Του Αργύρη Ντινόπουλου

Ο Αλέξης Τσίπρας στην λίμνη των Πρεσπών διάβηκε τον Ρουβίκωνα.
Τον ποταμό Ρουβίκωνα. Όχι τον σύγχρονο Ρουβίκωνα των μπαχαλάκηδων.

Γιατί όποια και αν θα είναι η εξέλιξη (στο κοινοβούλιο των Σκοπίων ή στο δημοψήφισμα) η τηλεοπτική εικόνα από τις Πρέσπες που μεταδόθηκε σε όλον τον κόσμο επισφράγισε τον «τερματισμό της διαμάχης».
Δηλαδή την συγκατάθεση της Ελλάδας να χρησιμοποιούν τα Σκόπια τον όρο Μακεδονία.

Και ποιος είναι ο Ρουβίκωνας που διάβηκε ο Αλέξης Τσίπρας;

Η οριστική προσχώρησή του στον λεγόμενο «διεθνή παράγοντα», δηλαδή στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον.
Γνωρίζει, πλέον, ότι μόνον σε αυτούς μπορεί να στηρίζεται για την πολιτική επιβίωση όχι τόσο του κόμματός του, αλλά του ιδίου.

Η επόμενη ημέρα

Γιατί η δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ (το 70% των ελλήνων τάσσεται ξεκάθαρα κατά της συμφωνίας ενώ στην Βόρεια Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ήδη μονοψήφια ποσοστά) προδικάζει το εκλογικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας προετοιμάζει την επόμενη ημέρα.
Όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την δική του.
Γιατί μια ενισχυμένη διεθνής εικόνα του τον διασώζει από την μελλοντική πολιτική αφάνεια, είναι, άλλωστε, μόλις 44 ετών.
Ο Ρουβίκωνας, όμως, του Πρωθυπουργού τον καθιστά και όμηρο αυτού του διεθνούς παράγοντα, αλλά και του ίδιου του Ζάεφ που είναι, επίσης, ελεγχόμενος από τους ξένους.

Γιατί αν ο Ζάεφ επισπεύσει τις διαδικασίες στα Σκόπια (κοινοβούλιο, δημοψήφισμα) που έτσι και αλλιώς πρέπει να ολοκληρωθούν μέσα στο 2018, τότε η συμφωνία θα πρέπει να έρθει για ψήφιση την ελληνική βουλή.

Δηλαδή τέλος χρόνου και για τον Πάνο Καμμένο που μετά τις διαλυτικές τάσεις στους ΑΝΕΛ δεν μπορεί να ψηφίσει την συμφωνία.

Ακόμη και αν βρεθούν οι «ποταμίσιες» ψήφοι ( πάλι σε.. ποταμό καταλήγει ο Αλέξης Τσίπρας) οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και οι εκλογές αναπόφευκτες.

Γιατί το έκανε;

Γιατί, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας άνοιξε το, μοιραίο, όπως αποδεικνύεται για τον ΣΥΡΙΖΑ, σκοπιανό;
Από αριστερό σύνδρομο (σήμερα η ΑΥΓΗ κυκλοφόρησε, αν και Δευτέρα, με έκτακτη έκδοση – ύμνο στην συμφωνία).
Από υποταγή στους ξένους; (πριν από την γραβάτα του Ζάεφ είχε προηγηθεί η γραβάτα του Γιούνγκερ)
Από πολιτική επιπολαιότητα; (πίστευε ότι θα περάσει το μακεδονικό όπως πέρασε και το μνημόνιο στους έλληνες)
Ή μήπως από πολιτικό δαιμόνιο, έχοντας στο μανίκι ένα κρυμμένο άσσο – υπόσχεση από τον διεθνή παράγοντα ελπίζοντας (αν τηρηθεί η υπόσχεση) να ανατρέψει όλα τα πολιτικά δεδομένα;

Το σύνδρομο της ύβρεως

O Ντέιβιντ Όουεν, γιατρός, πρώην υπουργός εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας αλλά και διαπραγματευτής για την επίτευξη ειρήνης στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο, έγινε επίσης διάσημος για το περίφημο βιβλίο του «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία».
Εξετάζει περιπτώσεις ασθενών ηγετών σε όλον τον κόσμο από την αρχή του περασμένου αιώνα έως το 2007, αρκετά πριν από την ανάδειξη του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Ντέιβιντ Όουεν εστιάζει όχι μόνον στα κλινικά συμπτώματα, αλλά και στο «σύνδρομο της ύβρεως», δηλαδή στην, κατά τον συγγραφέα, «αλλοιωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, καθώς και μια υπερβολική αυτοπεποίθηση και απαξίωση των αντίθετων απόψεων ή και όλων των απόψεων πλην των δικών τους».
Δηλαδή στην αλαζονεία.
Κάτι σαν το «ραντεβού του με την Ιστορία» που εξήγγειλε από τις Πρέσπες ο Αλέξης Τσίπρας.

ειδήσεις επικαιρότητας