O γενικός δείκτης ισοτιμίας των δύο φύλων στην Ελλάδα υποχώρησε στα πρώτα χρόνια της κρίσης, πράγμα που σημαίνει ότι οι γυναίκες επλήγησαν περισσότερο από τους άνδρες. Έκτοτε ακολουθεί ανοδική πορεία, κυρίως λόγω της αύξησης της συμμετοχής των γυναικών στον ενεργό πληθυσμό στο πλαίσιο της προσπάθειας αντιστάθμισης της μείωσης του οικογενειακού εισοδήματος. Αυτό είναι ένα από τα βασικά σημεία του εβδομαδιαίου δελτίου του ΣΕΒ για την ισοτιμία των δύο φύλων, με βάση την έκθεση The Global Gender Gap Report 2017, του World Economic Forum.
Τέσσερις πτυχές υστέρησης των γυναικών
Τέσσερις είναι οι πτυχές υστέρησης των γυναικών ως προς την ισοτιμία των δύο φύλων, σύμφωνα με την έκθεση: η συμμετοχή στην οικονομική διαδικασία και τις ευκαιρίες, τα εκπαιδευτικά επιτεύγματα, η υγεία και η επιβίωση, και η πολιτική παρουσία/δύναμη των γυναικών. Το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων διεθνώς διαμορφώνεται το 2017 στο 68%, έναντι 66% το 2006 (δηλαδή οι γυναίκες έχουν καλύψει το 68% και υπολείπονται κατά 32%.
Οι επιδόσεις στη χώρα μας
Οι επιδόσεις της χώρας μας διαμορφώνονται ως εξής:
– Η Ελλάδα, με 69,2% το 2017, έναντι 65,4% το 2006, βρίσκεται πάνω από τον διεθνή μέσο όρο, αλλά, ταυτόχρονα, βρίσκεται, μαζί με την Ιταλία στις τελευταίες θέσεις στη Δυτική Ευρώπη, με την εξαίρεση της Κύπρου και της Μάλτας που βρίσκονται σε ακόμη χαμηλότερη θέση.
-Οι γυναίκες έχουν καλύψει το 69,2% (75,6% στη Δυτική Ευρώπη) της απόστασης μέχρι την πλήρη ισοτιμία (4η από το τέλος), με ποσοστά κάλυψης 67% (70,6% στη Δυτική Ευρώπη) στην οικονομία (7η από το τέλος), 99,1% (99,6% στη Δυτική Ευρώπη) στην εκπαίδευση (3η από το τέλος), 97,3% (97,2% στη Δυτική Ευρώπη) στην υγεία (11η από το τέλος) και 13,6% (34,9% στη Δυτική Ευρώπη) στην πολιτική (2η από το τέλος) αντιστοίχως.
Τομείς με χαμηλή βαθμολογία
Η συνολική βαθμολογία επηρεάζεται σημαντικά από τη χαμηλή βαθμολογία που αφορά στη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική, όπου η Ελλάδα κατατάσσεται κάτω από το επίπεδο 18 χωρών των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης.
Χαμηλή είναι επίσης η συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό της χώρας (59,6% για τις γυναίκες και 76,5% για τους άνδρες με τα αντίστοιχα ποσοστά στη Δυτική Ευρώπη να διαμορφώνονται σε 70,2% και 80,2%), ενώ παρατηρείται επίσης συγκέντρωση των εργαζόμενων γυναικών σε κλάδους και δεξιότητες με σχετικά χαμηλότερες αμοιβές από ό,τι σε κλάδους και δεξιότητες όπου είναι μεγαλύτερη η συγκέντρωση των εργαζόμενων ανδρών.
Τρόποι μείωσης της ανισοτιμίας
Ο ΣΕΒ καταλήγει: «Η επιθυμητή ισοτιμία μεταξύ ανδρών και γυναικών μπορεί να επιδιωχθεί, με πολιτικές, πρώτον, που ελαφρύνουν τον βαρύ ρόλο που παίζουν οι γυναίκες στην ανατροφή των παιδιών και τη φροντίδα των γονέων (επαρκείς κοινωνικές δομές, φορολογικά κίνητρα κ.ο.κ.), έτσι ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας, και, δεύτερον, που εστιάζουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων στις θετικές επιστήμες στην εκπαίδευση των γυναικών και την προσέλκυσή τους σε κλάδους με μεγάλη συγκέντρωση ανδρών (κίνητρα σε επιχειρήσεις, προγράμματα δια βίου μάθησης, μη άσκηση διακριτικής μεταχείρισης στη βάση σεξιστικών αντιλήψεων κατά την πρόσληψη, κ.ο.κ.)».
